ปฐม ภาค : ​ค้นหาหนังสือธรรมะ หน้า 54 / 57

เป็นวัว มีตาเป็นหมูตอน มีหูเหมือนช้าง มีเขาเป็นกวาง มีคอเป็นนกกระสา มีอกเหมือนสิงโต มีหนังเหมือนแมว มีหางเหมือนแพะ มีขาเหมือนอูฐ มีเสียงเหมือนลา สัตว์ร้ายตัวนี้เข้าไปใน เมืองเมกกะ หรือที่ภูเขาซาฟา เที

บทความนี้พูดถึงภาพลักษณ์ของสัตว์ร้ายในเมืองเมกกะ ความเชื่อเกี่ยวกับพระเยซูที่กลับมาเกิดใหม่ และการพิพากษาที่จะเกิดขึ้นหลังจากวันสิ้นโลก โดยทั้งการตัดสินบุญบาปในวันนั้นจะมีเทวทูตยิบรออิลคอยทำหน้าที่ ซึ

เมื่อพระองค์เสด็จเข้าไปหาท่านมักขลิโคสาล พระหฤทัยจึงเลื่อมใส เมื่ออำมาตย์ผู้นั้นกราบทูลอย่างนี้แล้ว ท้าวเธอก็ทรงนิ่งอยู่ อำมาตย์อีกคนหนึ่ง จึงกราบทูลว่า ขอเดชะ ท่านอชิตเกสกัมพล ปรากฏว่าเป็นเจ้าหมู่เจ้

บทนี้กล่าวถึงการที่พระเจ้าแผ่นดินมคธได้เสด็จเข้าไปพบกับคณาจารย์ที่มีชื่อเสียง ได้แก่ ท่านอชิตเกสกัมพล, ท่านปกุทธกัจจายนะ, ท่านสัญชัยเวลัฏฐบุตร, และท่านนิครนถนาฏบุตร ซึ่งแต่ละท่านล้วนเป็นที่เคารพนับถือ

พลสวมเกราะหนัง พวกบุตรทาส ช่างทำขนม ช่างกัลบก พนักงานเครื่องสรง พวกพ่อครัว ช่างดอกไม้ ช่างย้อม ช่างหูก ช่างจักสาน ช่างหม้อ นักคำนวณ พวกนับคะแนน (นักการบัญชี) หรือศิลปศาสตร์ เป็นอันมาก แม้อย่างอื่นใดที

ในบทสนทนานี้มีการพูดถึงศิลปศาสตร์หลากหลายแขนง ซึ่งรวมถึงช่างต่างๆ และนักการบัญชี ที่ทำให้ผู้คนสามารถเลี้ยงชีพได้อย่างมีความสุข โดยใช้ผลแห่งศิลปศาสตร์ในการดูแลครอบครัวและสังคม การสนทนายังพูดถึงการบำรุง

พอพระทัย มหาบพิตรจะทรงเข้าพระทัยความข้อนั้นเป็นไฉน สมมติว่า มหาบพิตรจึงมีบุรุษเป็นชาวนา เป็นคหบดี ซึ่งเสียค่าอากรเพิ่มพูนพระราชทรัพย์อยู่ คนหนึ่ง เขาจะมีความคิดเห็นอย่างนี้ว่า คติของบุญ วิบากของบุญ น่

เนื้อหาพูดถึงความคิดของชาวนาที่แตกต่างจากพระเจ้าอชาตศัตรูที่มีอำนาจ ท่ามกลางการมีอยู่ของบุญและวิบาก ชาวนาคิดว่าการบวชจะทำให้เขาได้ประสบพบเจอกับชีวิตใหม่และศักดิ์ศรี การเขียนเสนอถึงการสร้างสังคมที่ควรป

ภิกษุนั้นประกอบด้วยศีลขันธ์ อินทรียสังวร สติสัมปชัญญะและสันโดษอันเป็นอริยะเช่นนี้แล้ว ย่อม เสพเสนาสนะ อันสงัด คือ ป่า โคนไม้ ภูเขา ซอกเขา ถ้ำ ป่าช้า ป่าชัฏ ที่แจ้ง ลอมฟาง ในกาลภายหลังภัต เธอกลับจากบิณ

บทความนี้กล่าวถึงความสำคัญของการฝึกจิตในตัวภิกษุ การมีศีลขันธ์ อินทรียสังวร และสติสัมปชัญญะ เพื่อชำระจิตให้บริสุทธิ์จากความเพ่งเล็ง พยาบาท และอุทธัจจกุกกุจจะ โดยอุปมานิวรณ์ที่เปรียบเทียบกับชีวิตมนุษย์

ซาบซ่านด้วยปีติและสุขเกิดแต่สมาธิ ไม่มีเอกเทศไหนๆ แห่งกายของเธอทั่วทั้งตัว ที่ปีติและสุขเกิดแต่สมาธิ จะไม่ถูกต้อง ดูกรมหาบพิตร นี้แหละสามัญญผลที่เห็นประจักษ์ทั้งดียิ่งกว่า ทั้งประณีตกว่าสามัญญผลที่เห็

เนื้อหานี้กล่าวถึงความสำคัญของปีติและสุขที่เกิดจากสมาธิในจิตใจของภิกษุ โดยเปรียบเปรยถึงเหตุการณ์ต่างๆ เพื่อสะท้อนถึงความเป็นหนึ่งเดียวของร่างกายกับจิตใจ รวมถึงการบรรลุถึงอุเบกขา ซึ่งไม่มีความทุกข์และส

ไม่ติดขัดเหมือนไปในที่ว่างก็ได้ ผุดขึ้นดำลง แม้ในแผ่นดินเหมือนในน้ำก็ได้ เดินบนน้ำไม่แตกเหมือนเดินบน แผ่นดินก็ได้ เหาะไปในอากาศเหมือนนกก็ได้ ลูบคลำพระจันทร์พระอาทิตย์ซึ่งมีฤทธิ์มีอานุภาพมากด้วย ฝ่ามือ

เนื้อหานี้กล่าวถึงการพัฒนาจิตเพื่อบรรลุอิทธิวิธีและทิพยโสตญาณ โดยแสดงถึงความสามารถของภิกษุที่มีจิตบริสุทธิ์ในการเข้าถึงอำนาจทางกายและการได้ยินเสียงทิพย์ ซึ่งเน้นถึงการตั้งมั่นของจิตที่ปราศจากกิเลส เพื

กำหนดอายุเพียงเท่านั้น ครั้นจุติจากภพนั้นแล้วได้ไปเกิดในภพโน้น แม้ในภพนั้น เราก็ได้มีชื่ออย่างนั้น มี โคตรอย่างนั้น มีผิวพรรณอย่างนั้น มีอาหารอย่างนั้น เสวยสุขเสวยทุกข์อย่างนั้นๆ มีกำหนดอายุเพียงเท่าน

บทความนี้พูดถึงแนวคิดการระลึกชาติและการเกิดใหม่ในพุทธศาสนา โดยเปรียบเทียบกับการเดินทางจากบ้านหนึ่งไปยังบ้านอื่น ๆ พร้อมกับการระลึกถึงสิ่งที่เคยทำในชาติก่อน ๆ ว่ามีลักษณะอย่างไร เมื่อพระภิกษุมีจิตที่บร

กามาสวะ แม้จากภวาสวะ แม้จากอวิชชาสวะ เมื่อจิตหลุดพ้นแล้ว ก็มีญาณว่าหลุดพ้นแล้ว รู้ชัดว่า ชาติสิ้นแล้ว พรหมจรรย์อยู่จบแล้ว กิจที่ควรทำ ทำเสร็จแล้ว กิจอื่นเพื่อความเป็นอย่างนี้มิได้มี ดูกรมหาบพิตร นี้แห

เนื้อหาเน้นถึงการหลุดพ้นจากความหลงใหลในกามาสวะและอวิชชา เมื่อจิตมีความเป็นอิสระอย่างแท้จริง พระผู้มีพระภาคทรงแสดงถึงหลักธรรมที่ช่วยให้บุคคลเห็นความผิดพลาดและสารภาพเป็นความจริง การแลกเปลี่ยนระหว่างพระเ

บรรณานุกรม กนกบุญ, คำให้การของเทวทัต, กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย, 2533. คึกฤทธิ์ ปราโมช (ม.ร.ว.), ธรรมแห่งอริยะ, กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์ สยามรัฐ, 2537. ถวิล (บุญทรง) วัติรางกูล (อุบาสิกา), เ

เอกสารนี้เป็นบรรณานุกรมของหนังสือที่เกี่ยวข้องกับพระธรรมและการศึกษาพุทธศาสนาในประเทศไทย ซึ่งรวมถึงผลงานของผู้เขียนที่สำคัญ เช่น พระมงคลเพทมุนี และพุทธทาสภิกขุ โดยมีการจัดพิมพ์ในปีต่างๆ ตั้งแต่ พ.ศ. 25

พระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับสังคายนา พระวินัยปิฎก เล่ม 4 มหาวรรค ภาค 1, อุโบสถขันธกะ, กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์ศาสนา, 2530. พระไตรปิฎกบาลีฉบับสยามรัฐ พ.ศ. 2525 วศิน อินทสระ, ทางแห่งความดี, ธรรมบท ชุด 2. กรุงเ

เนื้อหานี้นำเสนอข้อมูลเกี่ยวกับพระไตรปิฎกภาษาไทย รวมถึงฉบับที่ได้รับการสังคายนาและพระธรรมบทจากผู้แต่งที่มีชื่อเสียง นอกจากนี้ยังมีการอ้างถึงการเผยแพร่พระพุทธศาสนาผ่านสำนักพิมพ์ต่าง ๆ ในประเทศไทย ซึ่งช

2) นามขันธ์ คำว่า นาม แปลว่า “น้อมไป หมายถึง ความน้อมไปมุ่งต่ออารมณ์” อารมณ์ ในที่นี้คือ รูป เสียง กลิ่น รส สัมผัส และธรรมารมณ์ ที่น้อมเข้ามาสู่ใจ นามขันธ์มี 4 ได้แก่ เวทนาขันธ์ สัญญาขันธ์ สังขารขันธ์

บทความนี้สำรวจความหมายและลักษณะของนามขันธ์ในพระพุทธศาสนา ซึ่งแบ่งออกเป็น 4 ประเภท ได้แก่ เวทนาขันธ์ สัญญาขันธ์ สังขารขันธ์ และวิญญาณขันธ์ รวมถึงความรู้สึกต่างๆ ที่เป็นพื้นฐานของประสบการณ์ทางอารมณ์และจ

ได้ฝึกสมาธิ ทำใจให้ละเอียด จนความละเอียดของใจอยู่ในระดับเดียวกับบุญ จึงจะมองเห็นบุญได้ แม้เรา จะมองไม่เห็นบุญด้วยตาเนื้อ แต่บุญก็ยังคงมีอยู่ของมันอย่างนั้น เพราะสิ่งที่เรายังมองไม่เห็นไม่ได้เป็นข้อสรุ

เนื้อหานี้กล่าวถึงการฝึกสมาธิและความสำคัญของบุญที่เกิดขึ้นเมื่อทำความดี เช่น การให้ทานและรักษาศีล บุญเป็นพลังงานบริสุทธิ์ในใจที่ช่วยชำระล้างกิเลส ให้เกิดสุขและความสำเร็จ เราจะเห็นว่าบาปคือการกระทำที่ท

มหาธรรมกายเจดีย์นั้นนอกจากสร้างเพื่อเป็นอามิสบูชาแล้ว ยังสร้างไว้สำหรับการปฏิบัติบูชา ของชาวโลกนับล้านคนอีกด้วย เพราะรอบองค์เจดีย์นั้นได้สร้างมหารัตนวิคดไว้เป็นสถานที่ประกอบ พิธีกรรมและนั่งสมาธิเจริญภ

มหาธรรมกายเจดีย์นั้นถูกสร้างขึ้นเพื่อประโยชน์ในการปฏิบัติบูชาของชาวโลกนับล้านคน รอบองค์เจดีย์มีสถานที่สำหรับประกอบพิธีกรรมและนั่งสมาธิเจริญภาวนา การบูชาพระรัตนตรัยจะนำมาซึ่งอานิสงส์สูงสุดในการเข้าถึงพ

ประจำวันของพระองค์ว่า “ในมัชฌิมยามพระผู้มีพระภาคเจ้าทรงตอบปัญหาแก่เทวดาทั้งหลาย” มัชฌิมยาม คือเวลาประมาณ 22.00 น. - 02.00 น. คำว่าเป็นศาสดาของเทวดานี้หมายรวมเอารูปพรหมต่าง ๆ ด้วย ๆ พุทธคุณข้อนี้ถือว่า

บทความนี้กล่าวถึงพุทธคุณของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า โดยเน้นการเปรียบเทียบกับดอกบัวที่บานสะพรั่งตลอดจนการช่วยเทวดาและหลุดพ้นจากสังสารวัฏ รวมถึงการวิจัยในศาสนาต่างๆ ที่ยกย่องพระองค์เป็นที่พึ่ง ไม่ว่าจะเป็นศา

และเสด็จขันธปรินิพพานในวันเพ็ญเดือน 6 เมื่อพระชนมายุได้ 80 พรรษา พุทธประวัตินั้นมีความพิเศษหลายประการ เช่น มีความชัดเจนไม่คลุมเครือ มีหลักฐานยืนยันการ มีอยู่จริงของพระสัมมาสัมพุทธเจ้ามากมายทั้งเอกสารท

พระสัมมาสัมพุทธเจ้าเสด็จขันธปรินิพพานในวันเพ็ญเดือน 6 มีอายุ 80 ปี พระองค์มีลักษณะมหาบุรุษและมีความสุขสูงสุดในชีวิต ก่อนผนวช พระองค์ตรัสรู้ด้วยภาวนามยปัญญา ซึ่งมีความลึกซึ้ง มากกว่าความคิดทั่วไป การสร

ฉันนั้น จงเห็นภพเหมือนเรือนจำ เป็นผู้มุ่งหน้าออกบวชเพื่อพ้นจากภพนั้น ปัญญาบารมี หากท่านปรารถนาจะบรรลุพระโพธิญาณ ภิกษุเมื่อขออยู่ไม่เว้นตระกูลต่ำ สูง และ ปานกลาง ย่อมได้อาหารเป็นเครื่องยังชีพ ฉันใด ท่า

เนื้อหานี้ครอบคลุมหลักการสร้างบารมีในพระพุทธศาสนา โดยเฉพาะการพัฒนาบารมีต่างๆ เช่น ปัญญาบารมี วิริยบารมี ขันติบารมี และเมตตาบารมี ที่จะช่วยให้ผู้ปฏิบัติสามารถบรรลุพระโพธิญาณได้ ผ่านการประพฤติปฏิบัติอย่

สรุปใน 24 พุทธวงศ์สุดท้ายแห่งการสร้างบารมีนั้นพระโพธิสัตว์ได้ออกบวชในศาสนาของ พระสัมมาสัมพุทธเจ้า 8 ชาติ เป็นนักบวชนอกพระพุทธศาสนา 6 ชาติ คือ เป็นชฎิลบ้าง เป็นดาบสบ้าง เป็นพญานาคราช 2 ชาติ เป็นราชสีห์

เนื้อหาเกี่ยวกับการสร้างบารมีของพระโพธิสัตว์ใน 24 ชาติ ที่ได้ออกบวชในศาสนาของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า รวมถึงการทำทาน การรักษาศีลและการบำเพ็ญบารมีตามหลักของพระพุทธศาสนา โดยเฉพาะบารมีที่สำคัญ 10 ประการ และคว

ยังมีขันธ์ 5 อยู่ มีธรรมกายปรากฏอยู่ในตัว ทำให้รู้สึกเป็นสุขเหมือนอยู่ในอายตนนิพพานอย่างแท้จริง เพียงแต่ยังอาศัยกายมนุษย์อยู่เท่านั้น (2) อนุปาทิเสสนิพพาน หมายถึง ภิกษุผู้เป็นพระอรหันต์ มีสังโยชน์ในภพ

บทความนี้อธิบายเกี่ยวกับการเข้าถึงอนุปาทิเสสนิพพาน ซึ่งเกิดจากการหลุดพ้นจากกิเลสและตัณหา รวมถึงการปฏิบัติในแนวทางอริยมรรคมีองค์ 8 ที่นำไปสู่ความดับทุกข์อย่างแท้จริง การปฏิบัตินี้มีลักษณะเป็นทางสายกลาง

พระพุทธศาสนาจะเจริญรุ่งเรืองไปได้อีกยาวนาน และจะนำความร่มเย็นเป็นสุขมาสู่ตัวท่านและ หลานของท่านตลอดจนสังคมไทยและสังคมโลกด้วย 7.5 การบวชในพระพุทธศาสนา ลูก ในปัจจุบันการบวชในพระพุทธศาสนามี 2 แบบ คือ บวช

การบวชในพระพุทธศาสนาแบ่งออกเป็นสองประเภท ได้แก่ บรรพชา (การบวชเป็นสามเณร) และ อุปสมบท (การบวชเป็นพระภิกษุ) ในสมัยเริ่มต้นของพระพุทธศาสนาไม่มีสามเณร การผนวชครั้งแรกของเจ้าชายสิทธัตถะเป็นการบรรพชาที่เรี